แชร์ประสบการณ์ดราม่าจากการใช้ผลิตภัณฑ์ล้างเครื่องสำอาง

เป็นเรื่องเกินขึ้นตอนที่เข้ามหาวิทยาลัยใหม่ๆ เริ่มมีความสนใจอยากแต่งหน้าแต่งตัวให้สวยๆ

แต่พอแต่งแล้วล้างหน้าไม่ค่อนสะอาดสิวก็ขึ้นตรึม เลยไปเสิร์ชหาในอินเตอร์เน็ตก็มีคำแนะนำให้ใช้พวก

คลีนซิ่งล้างเครื่องสำอางก่อน แล้วค่อยตามด้วยโฟมล้างหน้า ก็จัดไปคะ่ไปซื้อด่วนๆที่ร้านค้า

แต่เนื่องด้วยความไม่ค่อยรู้เรื่องก็เดินๆหา แล้วก็มี BA มาแนะนำสินค้า เค้าก็เชียร์ซื้อสินค้าสุดฤทธิ์

บอกว่าอ่อนโยนต่อผิว ไม่ทำให้ผิวนั้นนู้นนี่ เราก็หูเบาเชื่อBA แล้วก็จัดมาตามระเบียบ ครั้งแรกที่ซื้อก็

แจ๊กพอตเลย ใช้ไปได้แค่2-3วัน สิวมาจากไหนไม่รุ เต็มหน้าเจ้าค่า ความนี้เครียดหนัก ตัดสินใจทิ้งอันที่ใช้มาแล้วไปซื้ออันใหม่ แต่ก็ยังไม่เข็ดก็ยังคงเชื่อและซื้อตามBAต่อ(แต่คนละแบรนด์) ยี่ห้อนี้ไม่แพ้แต่ๆๆๆๆ มันมีแอลกอฮอล์กลิ่นแรงมาก เพื่อนเดินผ่านตอนล้างหน้าบ่นอุบว่าเหม็น แถมตอนซื้อมาแล้วก็มารู้ทีหลังว่าผลิตภัณฑ์ที่มีแอลกอฮอล์ผสมอยู่ ถ้าใช้ไปนานๆแล้วจะส่งผลเสียต่อผิว ยิ่งถ้าเป็นผิวที่แพ้ง่ายๆแบบตัวเอง แต่ก็ทนใช้จนหมด(ไม่มีตังค์ซื้อใหม่แล้วค่า...) แล้วก็หาซื้อตัวใหม่ตัวนี้ไม่มีน้ำหอม ไม่มีแอลกอฮอล์ แต่ๆมันหาซื้อค่อนข้างยากมาก ไม่รู้ทำไหม เลยลองหาตัวที่หาซื้อได้ง่ายๆหน่อย แต่มันก็ลำบากเพราะมันล้างคราบเครื่องสำอางบริเวณรอบดวงตาไม่หมด ก็จำเป็นต้องหาซื่อ make up remover แบบเฉพาะที่มาอีกชิ้น เพื่อให้สะอาด ช่วงหลังก็เลยเริ่มรู้สึกเบื่อกับขั้นตอนในการล้างหน้าที่มันมีหลายขั้นตอนเกิ๊น เลยเริ่มๆลดการแต่งหน้าลง บางครั้งก็แค่ทากันแดดกับแป้งพอ แล้วออกจากบ้าน ซึ่งพอไม่แต่หน้าเพื่อนๆก็จะทักว่าไปทำอะไรมาทำไมดูหน้าหมองๆ ดูไม่สวยสดใสเลย ก็บอกกับเพื่อนๆไปว่าขี้เกียจแต่ง ขี้เกียจล้างหน้า เพราะล้างไม่สะอาดก็สิวขึ้นอีก กว่าจะรักษาหน้าให้อยู่สภาพคงที่หลังจากการแพ้นู้นนี่นั้น แถมพอสิวขึ้นก็ทิ่งรอยแผลเป็นไว้อีก มันใช้เวลานานมากกกกกก (T_T)