');
}
else
{
document.write('');
}
//-->
เสียใจ อยากระบาย จะทำไงดีข้อคำปรึกษานะคะ
เราทะเลาะกับแม่
โดยส่วนตัวเรากับแม่ก็ทะเลาะกันบ่อยคะ
เขาของหาว่าเราไม่ดี
(เราก็ชอบคิดว่าใครจะไปดีเท่าลูกรักเขาได้ละ)บางครั้งเราก็พูดเรยแระ
แระเวลาเราทำไรผิดเขาก็ชอบซ้ำเติม ทั้งๆที่บางเรื่องมันก็ผ่านมานานแร้ว
แม่ที่ไหนเขาซ้ำเติมลูกตัวเองมั่ง เราแค่อยากได้คำปร฿กษาที่ดีจากเขา อยากให้เขาให้กำลังใจเรามั่ง
ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนเราอยากจะทำให้เขาเดือนร้อนน หรือต้องเสียใจ เสียน้ำตา
แต่คนเรามันก็เปลี่ยนกันได้ เขาแค่ไม่เคยมองปัจจุบันเขาชอบมองแต่เรื่องอดีตที่ไม่ดีๆ
เราหมดกำลังใจแร้ว เราไม่อยากจะทำไรต่อไป เราอยู่อย่างน้มันก็ไม่มีความสุข เราเครียดมากก เราเสียใจ
มันคงเป็นเวณกรรมของเรากับเขา เราก็เหนื่อยกับเรื่องพวกนี้เหมือนกัน
เราอะชอบหาว่าเขาให้อะไรๆ น้องสาวมากกว่าเรา
ล่าสุดเขาพาน้องไปซื้อมือถือ แต่กับเราเขาไม่เคยสนับสนุนอะไร
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหาหมอหน้ารักษาสิว หรือพาไปดัดฟัน
แต่กับน้องเราได้ทุกอย่าง เรายอมรับนะว่าเราอิจฉาน้องมาก
เขาหาว่าเราจับผิดเขากับน้อง เขาบอกว่าน้องอะออกโน้นออกนี้เอง
ไม่ได้ใช้ตังเขารัยแะมานนั้น แต่คัยจะไปเชื่อ
ขนาดเรื่องมือถือที่พาน้องไปซื้อยังไม่คิดจะบอกเราเรย
จนเรามารู้แระไปถามเขา เขาก็ด่าเราใหญ่เรย หาว่าเราไปจับผิดเขา แระก็เรยทะเลาะกัน เขาคงรักน้องมาก แต่กับเราทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้
เราพิมไปก็ร้องไห้ไป เสียใจที่เขาไม่เข้าใจความรู้สึกเรามั่งเรย เรารองเอาตัวเองไปเทรียบกับน้องตอนอายุเท่ากัน เรายังไม่ได้อะไรเท่าน้องเราเรย
เราเรยโกดน้องไปด้วย แต่ในใจก็อยากคุยนะ แต่เราเป็นคนอารมร้อนไง
เขาชอบหาว่าเราไม่ช่วยงานบ้านเขา แต่ถ้าเขาใช้เราก็ช่วยนะ แค่ถ้าเขาไม่ใช้เราก็ไม่รู้จะทำอะไรนอกเหนือจากนั้น แระเวลาที่เขาทำอะไรยุ๊เราก็ไม่ใช้คนที่จะเขาไปคุยว่า ทำไรยุ๊ค่ะแม่เด๋วหนูช่วย อะไรประมาณนั้นอะ มันไม่ใช่เรา แต่กับน้องมันก็ไม่ค่อยช่วยนะ แต่ทำไมแม่รักมันจะ บางทีเราว่าน้องเรื่องบางเรื่อง แต่เรายอมรับว่าเราเสียงดัง เขากลับว่าเราโว๊ยยยย เสียจัยวะ นี้เราเปงพี่นะดูเขาทำดิ
โดยส่วนตัวเรากับแม่ก็ทะเลาะกันบ่อยคะ
เขาของหาว่าเราไม่ดี
(เราก็ชอบคิดว่าใครจะไปดีเท่าลูกรักเขาได้ละ)บางครั้งเราก็พูดเรยแระ
แระเวลาเราทำไรผิดเขาก็ชอบซ้ำเติม ทั้งๆที่บางเรื่องมันก็ผ่านมานานแร้ว
แม่ที่ไหนเขาซ้ำเติมลูกตัวเองมั่ง เราแค่อยากได้คำปร฿กษาที่ดีจากเขา อยากให้เขาให้กำลังใจเรามั่ง
ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนเราอยากจะทำให้เขาเดือนร้อนน หรือต้องเสียใจ เสียน้ำตา
แต่คนเรามันก็เปลี่ยนกันได้ เขาแค่ไม่เคยมองปัจจุบันเขาชอบมองแต่เรื่องอดีตที่ไม่ดีๆ
เราหมดกำลังใจแร้ว เราไม่อยากจะทำไรต่อไป เราอยู่อย่างน้มันก็ไม่มีความสุข เราเครียดมากก เราเสียใจ
มันคงเป็นเวณกรรมของเรากับเขา เราก็เหนื่อยกับเรื่องพวกนี้เหมือนกัน
เราอะชอบหาว่าเขาให้อะไรๆ น้องสาวมากกว่าเรา
ล่าสุดเขาพาน้องไปซื้อมือถือ แต่กับเราเขาไม่เคยสนับสนุนอะไร
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหาหมอหน้ารักษาสิว หรือพาไปดัดฟัน
แต่กับน้องเราได้ทุกอย่าง เรายอมรับนะว่าเราอิจฉาน้องมาก
เขาหาว่าเราจับผิดเขากับน้อง เขาบอกว่าน้องอะออกโน้นออกนี้เอง
ไม่ได้ใช้ตังเขารัยแะมานนั้น แต่คัยจะไปเชื่อ
ขนาดเรื่องมือถือที่พาน้องไปซื้อยังไม่คิดจะบอกเราเรย
จนเรามารู้แระไปถามเขา เขาก็ด่าเราใหญ่เรย หาว่าเราไปจับผิดเขา แระก็เรยทะเลาะกัน เขาคงรักน้องมาก แต่กับเราทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้
เราพิมไปก็ร้องไห้ไป เสียใจที่เขาไม่เข้าใจความรู้สึกเรามั่งเรย เรารองเอาตัวเองไปเทรียบกับน้องตอนอายุเท่ากัน เรายังไม่ได้อะไรเท่าน้องเราเรย
เราเรยโกดน้องไปด้วย แต่ในใจก็อยากคุยนะ แต่เราเป็นคนอารมร้อนไง
เขาชอบหาว่าเราไม่ช่วยงานบ้านเขา แต่ถ้าเขาใช้เราก็ช่วยนะ แค่ถ้าเขาไม่ใช้เราก็ไม่รู้จะทำอะไรนอกเหนือจากนั้น แระเวลาที่เขาทำอะไรยุ๊เราก็ไม่ใช้คนที่จะเขาไปคุยว่า ทำไรยุ๊ค่ะแม่เด๋วหนูช่วย อะไรประมาณนั้นอะ มันไม่ใช่เรา แต่กับน้องมันก็ไม่ค่อยช่วยนะ แต่ทำไมแม่รักมันจะ บางทีเราว่าน้องเรื่องบางเรื่อง แต่เรายอมรับว่าเราเสียงดัง เขากลับว่าเราโว๊ยยยย เสียจัยวะ นี้เราเปงพี่นะดูเขาทำดิ
Tweet |
Comment (11)
ต้องใจเย็นๆก่อนนะคะ แม่เป็นผู้มีพระคุณต่อเราค่ะ แต่ว่าแม่ก็เป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่ง เพราะฉะนั้นก็ไม่สมบูรณ์แบบและผิดพลาดกันได้ แม่คุณอาจจะฝังใจกับอดีตของคุณก็ได้มั้งคะ จริงๆแล้วจะให้เขาปรับเข้าหาเรามันคงยากมาก เอาเป็นว่าเราก็อยู่ของเราไปเลยดีกว่าค่ะ แม่ว่าอะไรมาก็นิ่งๆไว้บ้างถ้ามันไม่จำเป็นต้องชี้แจงจริงๆ ส่วนเรื่องงานบ้านก็ไม่ต้องถามค่ะว่าอยากให้ช่วยอะไรมั้ย แต่ให้ทำเลย ดูว่าอะไรยังไม่ได้ทำ ก็เข้าไปทำตรงนั้น แล้วก็ไม่ต้องหวังจะได้คำขอบคุณนะคะ เพราะคงยากเหมือนกัน เรื่องแบบนี้ต้องอดทนมากๆ เพราะมันใช้เวลานานมากๆ แล้วก็พยายามทำตัวเราเองให้ดีที่สุดค่ะ เรียนให้ดี หรือรับผิดชอบการงานให้ดี ไม่ต้องเอาตัวเองไปเทียบใคร สุดท้ายเราจะยืนด้วยตัวเองได้ค่ะ
ก่อนอื่นเลิกคิดอิจฉานะจ๊ะ(มันคือไฟเผาใจเราเอง)ต่อมาพิจารณาตัวเองก่อนเพ่งโทษคนอื่น ทำสิ่งดีให้เกิดโดยไม่ต้องหวังสิ่งใดตอบแทน รักคนรอบข้างให้มากขึ้นรักตัวเองน้อยลงกว่านี้นิดนึง ต้องดับไฟในใจก่อน ไม่ใช่ทำเพื่อใครแต่เพื่อให้ใจเราได้หยุดพักผ่อนบ้าง......
เป็นเหมือนกันนะ พี่คนโต แต่ว่าก็ไม่คิดมากอะไร สมัยเราอายุเท่าน้อง พ่อแม่ยังมีฐานะทางการเิงินที่ไม่แข็งแรงเท่าใดนัก น้องมันเกิดมาทีหลัง มันเลยสบาย
ล่าสุด โน๊ตบุค dell สีแดง ก่อนนู่น มือถือ อย่างงาม แต่เราได้ของใช้ต่อจากพ่อหมด (คือพ่อยกให้แล้วไปซื้อใหม่ ทั้งคอม และ มือถือ ที่เป็นของเก่า)
อยากบอกว่ามันอยู่ที่มุมมองของเรานะ เราก็รักน้อง รักพ่อ รักแม่เหมือนเดิม อย่าไปคิดเลยว่า เขาได้ ทำไมเราไม่ได้ เสียใจเปล่าๆ
ให้ดีใจไปกับเขา พูดไปก็ทำยาก แต่มันทำได้นะ
จัดการกับใจตัวเองก่อน ถ้าเราแข็งแกร่ง เรื่องอะไรก็ไม่เป็นปัญหา
สวดมนต์ ทำบุญ ให้พ่อแม่บ้าง(ให้บุญคนเป็นได้นะ) ก็อุทิศบุญให้เขา
ขอให้รักเรา เอ็นดูเรา อะไรอย่างนี้
สุดท้าย อย่าไปคิดมาก เราเป็นพี่ เรามีสองมือ เราโตกว่าน้อง เราต้องเป็นที่พึ่งให้เขาได้ ถ้ามัวแต่ไปอิจฉาเขา มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา ตีอกชกตัวเองไปเสียเปล่าๆ
ไปทำอะไรที่มีคุณค่าดีกว่า
ล่าสุด โน๊ตบุค dell สีแดง ก่อนนู่น มือถือ อย่างงาม แต่เราได้ของใช้ต่อจากพ่อหมด (คือพ่อยกให้แล้วไปซื้อใหม่ ทั้งคอม และ มือถือ ที่เป็นของเก่า)
อยากบอกว่ามันอยู่ที่มุมมองของเรานะ เราก็รักน้อง รักพ่อ รักแม่เหมือนเดิม อย่าไปคิดเลยว่า เขาได้ ทำไมเราไม่ได้ เสียใจเปล่าๆ
ให้ดีใจไปกับเขา พูดไปก็ทำยาก แต่มันทำได้นะ
จัดการกับใจตัวเองก่อน ถ้าเราแข็งแกร่ง เรื่องอะไรก็ไม่เป็นปัญหา
สวดมนต์ ทำบุญ ให้พ่อแม่บ้าง(ให้บุญคนเป็นได้นะ) ก็อุทิศบุญให้เขา
ขอให้รักเรา เอ็นดูเรา อะไรอย่างนี้
สุดท้าย อย่าไปคิดมาก เราเป็นพี่ เรามีสองมือ เราโตกว่าน้อง เราต้องเป็นที่พึ่งให้เขาได้ ถ้ามัวแต่ไปอิจฉาเขา มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา ตีอกชกตัวเองไปเสียเปล่าๆ
ไปทำอะไรที่มีคุณค่าดีกว่า
ที่บ้านก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน อย่าใส่ใจและอย่าไปอิจฉา พยายามหาเงินด้วยความสามารถของตัวเอง และก็ซื้อเอาเท่าที่เราจะซื้อได้ การที่เราไม่เบียดเบียนเงินเค้าใช้แม่เค้าจะรู้เห็นอยู่ในใจเอง และก็สวดมนต์ไหว้พระบ่อยๆ นั่งสมาธิและแผ่เมตตาด้วย นอกจากแผ่ให้ตัวเองแล้ว
อย่าลืมแผ่ให้แม่และน้องด้วยล่ะ ถ้าทำได้ทุกวันจิตใจจะสงบและสุขใจค่ะ
อย่าลืมแผ่ให้แม่และน้องด้วยล่ะ ถ้าทำได้ทุกวันจิตใจจะสงบและสุขใจค่ะ
เห็นใจนะ เราเป็นลูกคนกลาง ชอบคิดน้อยใจว่าพ่อแม่ไม่รัก ชอบคิดว่าน้องได้ทุกอย่าง
ตอนวัยรุ่นก็เคยทะเลาะกัน น้องขออะไรแม่ก็ให้ แต่ด้วยความดื้อของน้อยด้วยแหละ
ขอจนเค้ารำคาญจนต้องซื้อให้ แต่เราก็คิดนะว่าถ้าเราใช้นิสัยแบบนั้นด้วย แม่คงปวดหัวเป็นสองเท่า
แต่โตขึ้นเราขอซื้อโน๊ตบุ๊ค เครื่องละครึ่งแสน เด้าก็ซื้อให้เหมือนกันนะ ทุกวันนี้ ทั้งพี่และน้องของเรา มีรถขับกันหมดแล้ว ยกเว้นเรา แต่เราไม่ได้ดิ้นรนจะเอาด้วยแหละ ก็เลยไม่คิดเอามาใส่ใจ ว่าใครจะได้มาก ได้น้อย เพราะยังไงเค้าก็คือ พี่ น้องของเรา
อย่าคิดมากนะค่ะ ปล่อยวางซะ เหมือนที่คุณ Bunnypico บอกค่ะ
ตอนวัยรุ่นก็เคยทะเลาะกัน น้องขออะไรแม่ก็ให้ แต่ด้วยความดื้อของน้อยด้วยแหละ
ขอจนเค้ารำคาญจนต้องซื้อให้ แต่เราก็คิดนะว่าถ้าเราใช้นิสัยแบบนั้นด้วย แม่คงปวดหัวเป็นสองเท่า
แต่โตขึ้นเราขอซื้อโน๊ตบุ๊ค เครื่องละครึ่งแสน เด้าก็ซื้อให้เหมือนกันนะ ทุกวันนี้ ทั้งพี่และน้องของเรา มีรถขับกันหมดแล้ว ยกเว้นเรา แต่เราไม่ได้ดิ้นรนจะเอาด้วยแหละ ก็เลยไม่คิดเอามาใส่ใจ ว่าใครจะได้มาก ได้น้อย เพราะยังไงเค้าก็คือ พี่ น้องของเรา
อย่าคิดมากนะค่ะ ปล่อยวางซะ เหมือนที่คุณ Bunnypico บอกค่ะ
ไม่อยากคอมเม้นเรยคะ เศร้ากับเรื่องนี้เหมือนกัน
ที่บ้านก็เป็นคล้ายๆแบบนี้นะ แต่ส่วนใหญ่ก็กับพี่สาวเรา คือแต่เราไม่แคร์อ่ะ ว่าแม่จะให้อะไรพี่สาวบ้าง เรารู้แค่ว่าเรารักแม่ ก็เลยไม่แคร์อะไร อยากให้อะไรพี่สาวก็ให้ไป เราจะเป็นคนให้แม่เอง เราคิดแค่นี้จริงๆ คิดแค่ว่าไม่ต้องรักเรามากเท่าพี่สาว แต่ให้แม่รู้ว่าเรารักก็พอ
เราเป็นลูกคนเล็กนะ แต่ตอนเด็กๆชอบแอบคิดว่าแม่รักพี่ชายเรามากกว่า เพราะพี่ชายเราตอนเด็กหน้าตาดี น่ารัก ใครเห็นใครก็รัก แล้วก็เรียนเก่งมาก สอบได้ที่หนึ่งตลอด เป็นที่ภาคภูมิใจ ส่วนเราเด็กๆก็ขี้เหร่ เรียนก็กลางๆ แล้วก็ชอบคิดว่าตัวเองโง่ เวลาใครมาบ้าน แม่ก็จะพูดชมพี่ตลอด ทำให้เราน้อยใจคิดว่าแม่ไม่รัก แต่พอโตไปก็รู้ว่าไม่ใช่ เพราะว่าจริงๆแล้วเด็กๆเราติดแม่มาก ด้วยความที่อิจฉาพี่ก็พยามกีดกันไม่ให้พี่เข้าใกล้ เกาะแม่ตลอดเวลา เวลานอนก็นอนกับแม่ ไล่ไม่ให้พี่นอนด้วย นางร้ายมากๆเลย คิดดูแล้วพี่ชายน่าจะน่าสงสารมากกว่า ตอนนี้พอโตขึ้นกลายเป็นพี่ชายติดแม่แทน เพราะว่าตอนเด็กๆเค้าไม่ค่อยได้ใกล้ชิดเหมือนเรา
เราว่าคุณอย่าคิดมากเลยนะคะ แม่ก็คงรักคุณแหละแต่เค้าอาจจะเห็นว่าคุณเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่จำเป็นต้องแสดงความรักมากมาย และบางทีที่เค้าว่าคุณ เค้าก็อาจจะแค่คาดหวังในตัวคุณอยู่ ถ้าเป็นเรานะ เราก็จะแสดงให้แม่เห็นว่า ไอ้ที่เค้าว่าๆเราอ่ะ เราไม่ได้เป็นอย่างงั้น แล้วก็ทำให้เค้ารู้ว่าคุณน่ะทำได้ดีกว่าที่เค้าคิด อย่างเราอ่ะเมื่อก่อนอาจจะเรียนไม่เก่ง ดูโง่ สู้พี่ชายยอดอัจฉริยะไม่ได้ แต่ก็มีบางเรื่องที่เราทำได้ดีกว่าพี่มากๆ อย่างเรื่องดนตรี ศิลปะเราก็เจ๋งกว่า เราหัดเล่นกีตาร์เอง เล่นให้แม่ดูจนแม่ทึ่ง ขณะที่พี่เราเล่นอะไรไม่เป็นซักอย่าง แถมสอบเข้าคณะที่หลายๆคนอยากเข้า พอเรียนจบออกมา แม่ก็รู้สึกภูมิใจในตัวเรา จนตอนนี้เวลาใครถามก็จะชมเราพอๆกับพี่ชาย แต่ก็มีบางครั้งที่แม่พูดถึงเรื่องตอนเด็กๆ ทำให้เราน้อยใจบ้าง แต่เรารู้ว่าแกไม่ตั้งใจหรอก เรื่องซื้อให้ของก็เหมือนกัน บางทีต้องดูที่เหตุผลและเจตนาด้วย บางทีน้องคุณได้ของอาจเพราะเรียนดี หรือทำอะไรที่ถูกใจแม่แต่คุณอาจจะไม่เห็น แม่เค้าก็เลยให้เป็นรางวัลรึเปล่า เอาเป็นว่าอยากให้คุณมองไปข้างหน้านะคะ อย่าไปมองแต่อดีต ถ้าแม่ไม่ให้ คุณก็เก็บตังซื้อเองก็ได้นะ เพราะวันนี้อาจจะยังต้องพึ่งพอแม่ แต่วันหน้าพอแม่แก่ตัวไป เราก็พึ่งเค้าไม่ได้แล้วนะ
เราว่าคุณอย่าคิดมากเลยนะคะ แม่ก็คงรักคุณแหละแต่เค้าอาจจะเห็นว่าคุณเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่จำเป็นต้องแสดงความรักมากมาย และบางทีที่เค้าว่าคุณ เค้าก็อาจจะแค่คาดหวังในตัวคุณอยู่ ถ้าเป็นเรานะ เราก็จะแสดงให้แม่เห็นว่า ไอ้ที่เค้าว่าๆเราอ่ะ เราไม่ได้เป็นอย่างงั้น แล้วก็ทำให้เค้ารู้ว่าคุณน่ะทำได้ดีกว่าที่เค้าคิด อย่างเราอ่ะเมื่อก่อนอาจจะเรียนไม่เก่ง ดูโง่ สู้พี่ชายยอดอัจฉริยะไม่ได้ แต่ก็มีบางเรื่องที่เราทำได้ดีกว่าพี่มากๆ อย่างเรื่องดนตรี ศิลปะเราก็เจ๋งกว่า เราหัดเล่นกีตาร์เอง เล่นให้แม่ดูจนแม่ทึ่ง ขณะที่พี่เราเล่นอะไรไม่เป็นซักอย่าง แถมสอบเข้าคณะที่หลายๆคนอยากเข้า พอเรียนจบออกมา แม่ก็รู้สึกภูมิใจในตัวเรา จนตอนนี้เวลาใครถามก็จะชมเราพอๆกับพี่ชาย แต่ก็มีบางครั้งที่แม่พูดถึงเรื่องตอนเด็กๆ ทำให้เราน้อยใจบ้าง แต่เรารู้ว่าแกไม่ตั้งใจหรอก เรื่องซื้อให้ของก็เหมือนกัน บางทีต้องดูที่เหตุผลและเจตนาด้วย บางทีน้องคุณได้ของอาจเพราะเรียนดี หรือทำอะไรที่ถูกใจแม่แต่คุณอาจจะไม่เห็น แม่เค้าก็เลยให้เป็นรางวัลรึเปล่า เอาเป็นว่าอยากให้คุณมองไปข้างหน้านะคะ อย่าไปมองแต่อดีต ถ้าแม่ไม่ให้ คุณก็เก็บตังซื้อเองก็ได้นะ เพราะวันนี้อาจจะยังต้องพึ่งพอแม่ แต่วันหน้าพอแม่แก่ตัวไป เราก็พึ่งเค้าไม่ได้แล้วนะ
เห็นใจคะ อ่านแล้วก็รู้สึกว่าแอบเหมือนเราเลยอะ คล้ายมากจนเราคิดไปว่ามาเขียนเองอะ 55 เราก็เป็นแบบนี้นะ ไม่ใช่ประเภทที่ชอบเข้าไปถามว่ามีอะไรให้ช่วยไหม แต่ถ้าบอกให้ทำก็ทำ
เมื่อก่อนเราก็ทำผิดมาเยอะ เหมือนที่เธอเล่ามา แม่ก็จะจำแต่อดีต เคยพูดไปเหมือนกันนะว่า บางคนก็ไม่ได้เลวทั้งชีวิตนะ คนเรามันก็ดีขึ้นได้
แต่ตอนนี้ก็เริ่มปลงๆบ้าง บางครั้งเองเรายังจำแต่เรื่องแย่ๆองคนอื่นเลย แม่เองก็คนธรรมดาเหมือนกับเรานั่นแหละ เรายังรู้สึกได้ เขาเองก็ไม่ต่างจากเรา ปล่อยวางดีกว่าคะ ยิ่งคิดไม่ดีมากก็ยิ่งบาป ยิ่งไม่สบายใจเปล่า
นิ่งๆไว้ ถึงตอนนี้เราทำงานเองแล้ว ก็เลยไม่อยากจะคิดให้มากเรื่อง ก็ทำเองใช้เองไป อิจฉาไปก็ปวดจิต เหนื่อยด้วย คิดซ่ะว่าเราทำ เราได้นะ มันต้องมีวันที่เป็นของเราคะ สู้ๆๆ เป็นกำลังใจให้คะ
เมื่อก่อนเราก็ทำผิดมาเยอะ เหมือนที่เธอเล่ามา แม่ก็จะจำแต่อดีต เคยพูดไปเหมือนกันนะว่า บางคนก็ไม่ได้เลวทั้งชีวิตนะ คนเรามันก็ดีขึ้นได้
แต่ตอนนี้ก็เริ่มปลงๆบ้าง บางครั้งเองเรายังจำแต่เรื่องแย่ๆองคนอื่นเลย แม่เองก็คนธรรมดาเหมือนกับเรานั่นแหละ เรายังรู้สึกได้ เขาเองก็ไม่ต่างจากเรา ปล่อยวางดีกว่าคะ ยิ่งคิดไม่ดีมากก็ยิ่งบาป ยิ่งไม่สบายใจเปล่า
นิ่งๆไว้ ถึงตอนนี้เราทำงานเองแล้ว ก็เลยไม่อยากจะคิดให้มากเรื่อง ก็ทำเองใช้เองไป อิจฉาไปก็ปวดจิต เหนื่อยด้วย คิดซ่ะว่าเราทำ เราได้นะ มันต้องมีวันที่เป็นของเราคะ สู้ๆๆ เป็นกำลังใจให้คะ
อืมจะบอกว่าโดยส่วนตัวก็เคยมีปัญหากับเเม่นะ เราเป็นลูกคนเล็ก มีพี่สาวอีก 1 คน เเต่ขอบอกว่าโดนทั้งคู่ค่ะ ความจริงเราทั้งสองคนพี่กับน้องถือว่าประสบความสำเร็จในชีวิตนะ ทั้งการงานก็มั่นคง คู่ครองก็ดีพี่เขยเราเป็นวิศวะ เเฟนเราเป็นทันตเเพทย์ ไม่มีใครเหลวไหล ทำตัวเป็นปัญหาเลย เหล้ายาไม่ยุ่ง การพนันไม่มี เเต่เราทั้งสองจะโดนเเม่ตำหนิเรื่องงานบ้าน ต้องเป๊ะ ตรงเวลา ต้องสะอาด ทุกกระเบียดนิ้ว ไม่ชอบให้นอนตื่นสาย ทั้งลูกสาว เเละลูกเขย 07.00 ต้องซักผ้า 08.00 ผ้าต้องเต็มราว 15.00 เก็บผ้ามาพับนะ เเละอื่นๆ อีกมากมาย เเม่เป็นคนเจ้าระเบียบมากๆๆๆๆ มีวินัยในตนเองค่อนข้างสูง ผ้าขนหนูที่เราพันตัวอยู่เเม่ยังเร่งให้ไปเปลี่ยน เเม่จะเอาไปซัก เเละประเด็นสำคัญเเม่ขี้น้อยใจมาก ซึ่งเราก็ได้มาเต็มๆ ก็เลยเขาใจว่าเเม่ต้องการอะไร เเค่อยากให้เราสนใจ ใส่ใจเค้าบ้าง เราเข้าใจประเด็นนี้ตอนที่เราทะเลาะกับเเฟนจ้ะ ก็เลยคิดว่าเราอยากให้เเฟนเเคร์เราอย่างไร เราก็ทำกับเเม่ สถานการณ์ก็ดีขึ้นนะ ***อีกอย่างเมื่อปีที่เเล้วเเม่เราป่วยเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง ระยะที่สอง ตอนเเรกที่รู้เสียใจมาก นึกถึงตอนที่เราปั้นปึงกับเเม่ นิ่งเฉยกับเเม่ เเต่ตอนนี้เเม่เราหายเเล้วก็เลยพยายามทำดีกับเเม่ให้ได้มากที่สุด จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลัง สำหรับปัญหาของคุณเราคิดว่าใจเย็นก่อน เเล้วลองเปิดอกคุยกับเเม่ดูสิว่าอยากให้เราเป็นอย่างไร อย่ามีทิฐินะคะ ใช้ความรักแก้ปัญหา ให้คิดว่าอย่างไรเขาก็คือเเม่ของเรา ชีวิตคนเรามันเเสนสั้นค่ะ พยายามทำวันนี้ให้คนที่เรารักมีความสุขเเละทำดีต่อกันเข้าไว้ ขอให้คุณกับเเม่เข้าใจกันเร็วๆ นะคะ n_n
Post Comment
กรุณา Login เพื่อโพสต์ข้อความ